Laplacetransformaties van logistieke stromen

In de logistiek bestaat grote onzekerheid rondom de stabiliteit van doorlooptijd van goederen. Dit komt met name door onzekerheid in verschillende schakels in de keten. Vertraging van een zeeschip leidt bijvoorbeeld tot capaciteitsknelpunten van terminal equipment en hiermee tot lange wachttijden van binnenvaartschepen. Deze onzekerheden hebben als gevolg dat in de keten met ruime marges wordt gewerkt, zowel in de vorm van ruimere voorraden bij verladers als het aanhouden van ruime tijdsmarges door vervoerders (inzet extra voertuigen om een aantal gegarandeerde roundtrips te kunnen halen). Als de onzekerheden in de keten beter kunnen worden voorspeld dan kunnen zij ook beter worden beheerst en kan de operatie in de keten worden geoptimaliseerd. Omdat ketenonzekerheden worden veroorzaakt door fluctuaties en verstoringen in de vraag (een tijdsignaal), rees bij de Topsector Logistiek het idee dat deze mogelijk kunnen worden gemodelleerd met behulp van laplacetransformaties. In dit project is de de haalbaarbeid van het gebruiken van methoden uit de regeltechniek, zoals Laplacemethodiek, in de logistiek onderzocht.
De conclusie is dat met methoden uit de regeltechniek, zoals Laplacemethodiek, logistieke systemen gemodelleerd kunnen worden om gevoeligheden en instabiliteit in het systeem te analyseren. Zo zou de impact van demping
met een extra ontkoppelpunt voor de binnenvaart geanalyseerd kunnen worden. Er zijn 3 oplossingen herkend om instabiliteit in logistieke systemen te verminderen:
– Wegnemen van perverse prikkels;
– Conditioneren en balanceren;
Weerstand, demping bij dreigende instabiliteit.
Met regeltechniek methoden blijkt het mogelijk de instabiliteit van logistieke systemen en de gevoeligheid
van instabiliteit op systeemniveau inzichtelijk te maken. Echter wordt dit systeemgedrag in de praktijk beïnvloed door gedrag en keuzes van verschillende stakeholders, er zijn geavanceerde methoden nodig om dit met regeltechniek te beschrijven.